เนื้อเพลง รักไร้เสียง โดย บีม กวี ตันจรารักษ์

เป็นแค่ดวงตะวันไม่มีทางเจอพระจันทร์
เป็นแค่ดวงดาวไม่มีแสงพอให้เธอ
แค่สายลมที่บางเบาพัดผ่านเธอเสมอ
แต่ไม่เคยเลยจะมองเห็นกัน

เป็นแค่ท้องทะเลช่างอ้างว้างและว่างเปล่า
เป็นแค่ภูเขาแต่ความเหงาอยู่ร่ำไป
ไม่กล้าพอที่จะเอ่ยว่ารักเธอแค่ไหน
ฝืนเก็บไว้ในใจเท่านั้น

ความรักที่ไร้เสียงทำได้เพียงตะโกนในใจ
ต่อให้เอ่ยดังเท่าไรยังไงก็ไปไม่ถึง
ความรักที่ไร้เสียงทำได้เพียงแค่รอสักวันหนึ่ง
สักวันที่เธอใช้ใจฟังความรักของฉันเธอคงได้ยิน

เป็นแค่แสงแดดคอยห่วงเธอให้ไออุ่น
เป็นแค่อากาศได้ใกล้เธอยามหายใจ
ขอแค่เพียงได้ดูแลแม้เป็นคนห่างไกล
รู้ทำได้แค่เพียงเท่านั้น

ความรักที่ไร้เสียงทำได้เพียงตะโกนในใจ
ต่อให้เอ่ยดังเท่าไรยังไงก็ไปไม่ถึง
ความรักที่ไร้เสียงทำได้เพียงแค่รอสักวันหนึ่ง
สักวันที่เธอใช้ใจฟังความรักของฉันเธอคงได้ยิน

ความรักที่ไร้เสียงทำได้เพียงตะโกนในใจ
ต่อให้เอ่ยดังเท่าไรยังไงก็ไปไม่ถึง
ความรักที่ไร้เสียงทำได้เพียงแค่รอสักวันหนึ่ง
สักวันที่เธอใช้ใจฟังความรักของฉันเธอคงได้ยิน